okay. so ayoko munang magpaka-pormal sa aking layunin na iparating sas buong world wide web ang aking mga hinanakit at sama ng loob...

joke...

di nga serious di ba?

eto kc yun

*flashback

nag simula ang araw na ito sa pagkagising kong lumalangoy sa aking sariling pawis. ang init dito sa dorm! parang ang lagkit ng feeling. katatapos ko lang maligo eh pawisan na agad... so mga 5:30 yun. pumunta akong school para makasama sa praktis sa intermission number na gagawin ng block for the symposium later this day...

wala. wala akong naabutan. wait. ectually (with a long e), meron. iilang miyembro ng block 14 na nakaupo sa kani-kanilang mga silya. okay. so wala pa sila...

pag dating ng key people (like JOAN, JOAN, JOAN... go JOAN! ang galeeeeeeng) ay nagsimula agad ang praktis...

do do, do do do do... wait. may mali. ano ba? ang ingay!

mejo ayokong mag comment sa bandang dito kasi may masisira ako. pero kainis talaga!

halata naman siguro ng iba na medyo irritable ako today. pero may reason naman ako at napansin yun ng iba without me pointing it out to them. ang dami kaya!

kasi po, pag feeling natin magaling tayo, panindigan natin at sana in the process, wag tayong manapak/mansapaw ng iba... magpasalamat na lang tayo na nasali pa tayo... ang bait kasi ng mundo...

*fast forward

walang kom! yesssss! walang amante blues!

so papunta na kaming osa para i-showcase ang galing ng aming block when all of a sudden, nawawala si alvin! hmmmmmmm... lagi naman eh, pero hullo! bahagi kaya siya ng class...

ang misteryo ni alvin betoya...

after that, foodtrip sa our... turon and poplolli to the max! oh my, baka masira ngipin ko nito...

ang nice ng start ng symposium... inspiring, esp. yung neonatal ek ek... ano ba. i feel like i sound really dumb right now. but i think it's nice to be a doctor. miracles happen. and you make them! bwavo!!!

dumating na ang debut ng block. eh. nag-flop. sori joan... bongga pa rin tayo!

sa wakas dumating na si paqy!!! yesssss...

my mom visited me today. haha. i miss home. i miss pisay. i miss grass and blue skies... oh no...

gusto ko nang umuwi!!! at di na bumalik pa. no, scratch that... basta...

so my mom and i hung out ( if you can call eating dinner "hanging out")... and news about home and stuff reached me... and more money and food for me! yessssss!

so mainit na ang lap ko sa kakakandong ng laptop ko...

ouch...